2E ETAPPE: WESTERBORK - UITHUIZEN

Noordenwind

Het is natuurlijk erg ydillisch als je tentje aan een meertje staat opgesteld. Het kabbelende water, de rietstengels, waterlelies, spelende kinderen en kikkers, je hebt er zo mooi zicht op..
's Nachts is het echter minder ydillisch als blijkt dat kikkers erg veel lawaai kunnen maken.
Ik merkte het afgelopen nacht eens te meer, een waar kikkerconcert hield mij behoorlijk uit de slaap. Het leek alsof de onverlaten zich bij tijd en wijle bij mij in de tent hadden begeven.
Uiteindelijk toch nog een paar uurtjes geslapen voor ik om kwart over zes wakker werd.
Toen ik mijn hoofd buiten de tent stak voelde ik dat het lichtjes miezerde uit een bewolkte lucht, heel ander weer dus dan de dag ervoor, maar ja dat hoort erbij als je in Nederland gaat fietsen.

Na een vlotte wasbeurt en ontbijt, bestaande uit een plak eigengemaakte sticky banana cake (ruim 300 kcal per plak, dan kun je er even tegen zeg maar) werd het tijd om de toch wel natte tent op te ruimen. Dit ging redelijk vlot en net toen de 0.0% buurvrouw ontwaakte stond ik gepakt en gezakt voor vertrek. Ik wenste haar nog een goede vakantie verder, en zij mij een goede reis..

Eenmaal op weg bleek maar weer eens hoe mooi Drenthe is. Nadat ik Westerbork verlaten had fietste ik door de bossen richting Grolloo, welbekend van Cuby. Vervolgens passeerde ik hier en daar een hunebed, en bij één daarvan schoot ik een plaatje en praatte even met een racefietser met dezelde bedoeling.

Vervolgens ging de reis verder naar het noorden, via Anloo en Annen naar Zuidlaren waar ik even een paar inkopen deed.
Ondertussen trok de NNW wind steeds meer aan en de beschutting gevende bossen juist af.
Foute boel dus, want in het kale Groningse landschap waait de wind nog harder. Domme pecht natuurlijk, dat je je reis begint richting het noorden en dat dan de wind juist daar wegkomt, terwijl er nog zoveel meer mogelijke windrichtingen zijn.

Maar goed om een lang verhaal kort te maken, het werd dus werken... en dat in mijn vakantie nota bene.
Via Appingedam (leuk plaatsje wel) fietste ik via allerlei gehuchten zoals b.v. Jukwerd en Godlinze richting de camping die ik in gedachten had. De laatste 30 km werden steeds zwaarder over de soms kilometers lange rechte wegen, met rechts zicht op de pijpen en windmolens van Delfzijl, links aardappelvelden en voor me het grote niets...

Uiteindelijk vond ik een camping in Uithuizen waar ik, na 105 km, m'n tentje mocht opzetten op een dijkje met uitzicht op nog meer Gronings niets, en typ ik nu, met de kop in de wind, dit stukje.
Morgen maar weer verder, maar wel een kilometer of 20 minder..

Tot later