DAG 5: TERSCHELLING

Koekenbakker 2.0

Het is bijna 20.00 uur, hier op de camping drommen de kleintjes onder begeleiding van hun opgewonden ouders naar een, door het animatieteam georganiseerd, kindercircus. Hadden ze vanmiddag bij mij moeten kijken, hadden ze ook wat te lachen gehad...

Gisteravond toen ik een verkenningsrondje aan het doen was bleek mijn voorband langzaam leeg te lopen en ondanks dat ik er weer extra lucht bij gepompt had bleek deze vanochtend opnieuw helemaal leeg te staan. Gelukkig is hier bijna om de hoek een fietsenmaker, een rijwielhersteller in oud Hollands, en ik besloot m'n fiets daar even heen te brengen. Gewoon geen geknooi op mijn rustdag. Van de tweewieler specialist mocht ik een leenfiets meenemen zodat ik in ieder geval mobiel bleef. Bij de tegenover gelegen supermarkt kocht ik wat boodschappen, waaronder een fles pannenkoekenmeel. Onthoud dat gegeven.

Onder een lekker zonnetje fietste ik via allerlei gravel- en asfalpaden het eiland over. Ik zag West aan Zee, het Groene Strand, West Terschelling waar ik tijdens een korte wandeling een 'hair stylist', een kapper in oud Hollands, met de deur open passeerde. In een split second besloot ik dat m'n wilde haardos wel enige aandacht behoefde. 20 minuten later en 23 euro armer liep ik fris geknipt weer naar buiten. Een stuk aero dynamischer vervolgde ik m'n tour over Terschelling, Skylge, in Oud Fries. Op de piepende leenfiets toog ik nu via Midsland aan Zee naar Lies en Hoorn. Onderweg stond ik nog even eerbiedig stil voor een begrafenisstoet met de kist op een platte wagen, getrokken door een prachtig zwart paard. Best indrukwekkend..

Na een kleine 36 kilometer kwam ik weer aan op de camping en kon even later de blauwe santos (naamgever van deze reislog) weer in m'n armen sluiten. Na een koud biertje en een kort zonnebad werd het daarna tijd om te gaan eten. En nu komt die fles van vanochtend weer in beeld. Vandaag was het plan om mijzelf te verwennen met pannenkoeken, gefabriceerd op mijn campingstelletje. Vol vertrouwen begon ik aan de klus: stap 1 was om het meel van de bodem van de fles te kloppen, geen probleem, vervolgens 10 seconden flink schudden, 400 ml melk erbij en nu een minuut goed schudden. Hier ging er al iets mis omdat de dop scheeft op de fles zat. Kan gebeuren. Nu was het tijd om het vuur te onsteken, van een clubgenoot kreeg ik eerder al het advies dit zover mogelijk van de tent te doen..

Zodra het pannetje heet genoeg was, en dat gaat snel, schonk ik een gedeelte van het eerder bereidde meel in de pan. Een deel vloeistof en een deel vaste substantie klotste op de bodem. Dit kon nooit de bedoeling zijn geweest en een blik op de fles leerde dat ik te kort had geschud. Zat ik gelijk al in de extra tijd.. Dit keer deed ik de dop wel goed op de fles en schudde tot m'n hand er beurs van werd. Daar kon het niet meer aan liggen. De tweede poging ging echter weer de mist in toen ik de pannenkoek te snel wilde draaien waardoor de hele brij door elkaar en aan elkaar plakte. De derde, die goed leek te gaan bleek aan de onderkant echter zwart geblakerd. De vierde leek nog het meest op een pannenkoek, maar daar was alles mee gezegt. Uiteindelijk at ik de laatste twee maar als een soort rösti. Nee ik ben niet  ik de wieg gelegd als 'boulangerie crêpes', meer als een koekkenbakker op z'n oud Hollands gezegd... Het kindercircus was er niets bij!

Morgen al weer vroeg op pad om de boot terug te halen. Fietsen maar weer!