9E ETAPPE: SCHEVENINGEN - OUDDORP

Dwars doâh De Haag

Ooit zei het Koot&Bie typetje Cor van der Laak (kritisch AVRO lid) tegen zijn vrouw Cockie "Cock, hou je er buiten" waarop Cock antwoorde "Kijk in m'n keel dan zie je m'n kuiten"  Het is raar, maar dat was het eerste waar ik vanochtend aan dacht toen ik naar mijn kuiten keek bij het aankleden voor de rit van vandaag. Het zal wel komen omdat ik van plan was om vandaag  dwars door 'De Haag' te vertrekken in plaats van door de duinen. Dat in combinatie met feit dat er niets Haagser is dan het onovertroffen duo Koot en Bie. 

Het onbijt was behoorlijk goed en daar maakte ik gebruik van door eens lekker te schransen. Croissants, bruine bollen, een eitje en heerlijke koffie...dan kan mijn dag niet meer stuk. Maar, je bent gauw geneigd veel te veel te eten en daar krijg je dan weer last van met fietsen. Dus pas op de plaats...  Na t onbijt zat ik in no-time op de blauwe santos en zocht mijn weg door Den Haag. Dat is nog wel even een dingetje, want zo'n stad is toch een tikkie groter dan Zwolluh (zonder dolluh). Vooral de tramrails zijn zo nu en dan wat tricky, vooral in de bochten..

Na Den Haag ging de route naar Delft met z'n mooie oude centrum. Ondertussen werd het al behoorlijk donker in de lucht toen ik zo door Delft fietste en dat was geen goed nieuws. Gelukkig bleef het nog een tijdje droog. Ik genoot van de route die inmiddels door een wat landelijker gebied ging. Met veel tegenwind dat dan weer wel. Dat is natuurlijk wel een dingetje deze fietsvakantie, relatief veel tegenwind. Terwijl ik behoorlijk aan het buffelen was kwam ineens de poeet in mij naar boven...

Dan fiets ik hier, alleen                    Tussen Delft en Overschie.                      In wind en miezerregen                          En al die ik zie                                        Hebben 'm mee                                          Maar ik al dagen tegen...

Met al dat gemijmer schoten ongemerkt de kilometers wel lekker op en voor ik het wist had ik er al weer 30 op de teller. Na een korte koffiestop uit de thermosfles, voelde ik de eerste spatjes regen vallen. Die stop had ik vlak bij de oudste stenen molen van Nederland.

Nadat ik weer was opgestapt kwam ik, in de buurt van Vlaardingen, ineens voor de Benelux tunnel. Met de fiets in de lift, naar beneden, dan een afdaling onder de Maas door, weer klimmen aan de andere kant en weer met lift omhoog. Leuk. Als ik dan uit de lift stap blijkt het ineens hard te regenen, dat is dan weer minder. Gauw een jackie aan en verder...

Langs de tanks van Pernis en de snelweg A15, zeker niet het leukste deel van de route. In Spijkenisse aangekomen schuil ik een uur in een overdekt winkelcentrum en maak van de nood een deugd door gelijk maar een kop koffie te 'scoren'.  Tijdens het schuilen raak ik in gesprek met een Belg, een gele Belg. Hij was ook bezig met een rondje NL en bijna thuis (hij woont in Antwerpen). De man had in de eerste twee dagen van zijn ronde liefst meer dan 300 km afgelegd en dat was 'm slecht bevallen. Deze 70 jarige (!) klaagde over pijn in schouders, rug en zitvlak en dat alles met een onvervalst Vlaamse tongval. De man was vroeger ongetwijfeld fan van Eddie Merckx gezien zijn gele regenjackie, gele fietstassen en gele accenten in z'n Koga fiets. Terwijl hij z'n verhaal deed at hij onophoudelijk van een tweetal gebakjes die hij waarschijnlijk iets eerder had gekocht. Bij elke hap bleef er meer poedersuiker in z'n 3-dagen baard zitten en meerdere malen verslikte hij zich in het vluchtige witte goedje. Ik wees hem de weg naar een koffietent om het spul weg te spoelen waarna onze wegen zich scheidden. Inmiddels regende het al een stuk minder en ik vertrok snel, richting Hellevoetsluis.

Inmiddels zag ik zo nu en dan even een flauw zonnetje. Dat doet het gemoed goed. Aan de oever van het Haringvliet dronk ik nog wat uit de thermosfles en at nog een broodje alvorens richting de Haringvlietsluizen, de kraan van Europa, volgens het informatiebordje, te fietsen.

Met de wind vol op kop passeerde ik de Haringvlietdam op weg naar het eindpunt van deze etappe, Ouddorp op Goeree Overflakkee. De laatste kilometers gingen over een geaccidenteerd gravelpad en ik moest nog behoorlijk doorfietsen om mijn overnachtingsplek voor de nacht droog te bereikken. Eenmaal daar barste er een hevig onweer los. Maar toen stond ik al onder de douche...