5E ETAPPE: FORMERUM - BOVENKARSPEL

Vrouwtjes van Stavoren

Op het moment van schrijven bevind ik mij op de veerboot van Stavoren naar Enkhuizen. Tijdens de 1 uur en 20 minuten durende overtocht had ik mooi de gelegenheid dit te doen. Gezeten aan een tafel in het 'vooronder' geniet ik van een koud biertje en schrijf mijn reisverhaal. Dat verhaal begon vanochtend al om een uur of 4 toen ik een zachte, maar dringende, aandrang voelde om het toiletgebouw met een bezoek te vereren. Ik had de wekker om 5.30 uur gezet, dus was ik nog veel te vroeg. Na de boodschap dook ik dan ook nog even onder het 'dekbed'. Van slapen kwam echter niet zo heel veel meer en een half uurtje later besloot ik toch maar op te staan. Overigens is opstaan in zo'n tentje makkelijker opgeschreven dan gedaan, maar dat terzijde...

Ik moest om 07.00 weer bepakt en gezakt in West Terschelling staan om de boot terug naar het vasteland niet te missen. Gelukkig lukte dat zonder problemen en 2 en een half uur later zette ik weer voet op de kade van Harlingen. Vandaar fietste ik verder richting Zürich en, verderop, Makkum.  Van de wind had ik aanzienlijk minder te duchten vandaag en dat was een hele verademing. De komende weekt lijkt het er echter op dat dat allemaal weer wat minder gunstig wordt. Onderweg bleek dat ik de schapen nog steeds maar niet van me af kon schudden...

De route van Harlingen naar Stavoren is een stuk spannender dan die langs de Waddenkust. Dit keer veel meer afwisseling, mede dankzij de dorpjes die ik onderweg passeerde. Tot 2 keer toe moest ik een gedwongen pauze inlassen vanwege zeilboten die gesluisd moesten worden en dat op zich is zeer afwisselend. Tegen 12 uur bereikte ik Stavoren, waar ik een paar uur later zou inschepen voor de bootreis naar Enkhuizen. Ik besloot de wachttijd te veraangenamen met een lunch die werd geserveerd met uitzicht op de haven van Stavoren en het welbekende vrouwtje. Leuk te vermelden hierbij is dat er nog enig Fries bloed door mijn aderen stroomt dankzij een vrouwtje uit Stavoren die een jaar of 250 geleden (ruwe schatting) een zuidelijk type zocht en in Zwollerkerspel terecht kwam. Nu staat er op de kop van de haven een beeld van het vrouwtje van Stavoren en ik heb nog even gekeken of ik trekken kon ontdekken die ik naar mijn familie kon herleiden , maar behalve een goed karakter zag ik niets..  Maar er waren, ook vroeger al, veel meer vrouwtjes van Stavoren natuurlijk.

Omdat de boot wat later was en dus ook weer later vertrok moest ik even serieus rekening houden met hoe laat ik aan de overkant zou zijn en wat er dan nog viel te fietsen. Ik kwam uit op ongeveer half 5. Eigenlijk ook wel een mooie tijd om gelijk een camping te zoeken. Wat mooi kon gedurende de wachttijd op de boot, in Stavoren. Nadat ik 3 tevergeefse telefoontjes had gepleegd naar verschillende campings om een plek, besloot ik eens te kijken op Booking.com en kwam uit bij een betaalbaar hotel in Bovenkarspel. En zo kan het zijn dat ik straks, als de boot is aangemeerd, nog maar een km of 4 hoef te fietsen naar mijn slaaplaats van voor de nacht. Vandaag dus minder kilometers dan gepland maar het voordeel bij dit nadeel is dat ik vanavond weer even goed kan opladen, uploaden en bijslapen..